heyvani

heyvani
sif. <ər.>
1. Heyvan ətindən, südündən, yağından və s. dən hazırlanan, alınan; üzvi. Heyvani maddələr. Heyvani məhsullardan ancaq süddə şəkər vardır.
2. Heyvana (heyvanlara) xas olan; heyvana aid olan; qeyri-şüuri. Heyvani həyat. – <Məhbusi> düşünürdü. Bir az iş gecikərsə bütün həyatı və taleyinin təhlükə altına düşəcəyi onu qorxudur, qəlbində heyvani bir vahimə oyadırdı. M. İ.. Kamal <qorxaqlığa> çoxdan qalib gəlmiş, sonra bu ibtidai heyvani qorxaqlığa özü nə qədər gülmüşdü. M. Rz.. // məc. Şəhvani, cismani. Heyvani hisslər. – <Qətibə:> Hüsaməddin anlamamışdır ki, mən heç kəsə satılmamışam. Lakin o bilmir ki, o özü bir qadının quru vədəsinə və özünün heyvani bir düşüncəsi xatirinə bir məmləkəti satmaq üzrədir. M. S. O..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • heyvani — ə. heyvana mənsub, heyvandan olan …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • ab — f. 1) su; 2) ərimiş, əzgin; 3) göz yaşı; 4) şərab; 5) m. lətif, yüngül (su haqqında). Abi atəşparə – «od parçası kimi su» bax: abi atəşrəng; abi atəşrəng – «od rəngli su» bax: abi əngur; abi bəqa bax: abi heyvani; abi co bax: abco; abi çeşm 1)… …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • maldar — ə. və f. 1) ev heyvanı saxlayan, heyvanı olan; 2) dövlətli, varlı …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • rahiləran — ə. və f. yük heyvanı ilə gedən, yük heyvanı ilə yük daşıyan …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • dartı — is. 1. Dartma, çəkmə; çəkib aparma. Dartı qüvvəsi – 1) heyvanın bir şeyi dartıb çəkmə, çəkib aparma qabiliyyəti, bacarığı, gücü. Atın dartı qüvvəsi onun çəkisinin təxminən 1/ 9 nə bərabərdir; 2) yük heyvanı, qoşqu heyvanı. 2. dan. Çəki, vəzn,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dördayaq — 1. 1. zərf Çaparaq, çox sürətli, çox cəld. Dördayaq get, onu çağır. 2. is. Atın dörd ayağını da yerdən üzüb atıla atıla çapması (at yerişi). 2. is. məh. 1. Üstündə xəmir yaymaq üçün ayaqlı taxta alət; yuxayayan, mərdənə. Dördayağı gətir, yuxa yay …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • kəl — is. 1. İş heyvanı kimi istifadə edilən camışın erkəyi. Kəl arabası. – Var bu kənddə yenə elə yoxsullar; Nə cütü var, nə kotanı, nə kəli. A. S.. <Cavan oğlan> nazik gərməşov saplı şallağını tərpədib kəlləri hayladı. Ə. Vəl.. 2. Əsasən… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • malsız — 1. sif. Heyvanı olmayan, ev heyvanı saxlamayan. Malsız həyət. 2. sif. Varı dövləti olmayan; yoxsul, kasıb. Malsız adam …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ov — is. 1. Vəhşi heyvan, quş vurma və ya tutma, həmçinin balıq tutma işi. Ova getmək. Ov eləmək. Ovumuz uğurlu oldu. – Atam məni həmişə ova aparırdı. M. Rz.. Ov heyvanı (quşu) – ov üçün heyvan (və ya quş), ovlanan (quş). Orada baş başa vermiş qocaman …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • yedək — is. 1. Heyvanı çəkib arxasınca aparmaq üçün boynuna və ya boyunduruğuna bağlanan ip. İnəyi yedəyindən tutub çəkmək. – Hacı Rüstəm gəlib cəddinin payını istədi. Köç əhli etina eləmədi. Atının yedəyindən tutub, alaçıqları bir bir gəzdi. Ə. H..… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”